สมาคมนิสิตเก่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนีย ในเครือสมาคมนิสิตเก่าจุฬาฯ ในพระบรมราชูปถัมภ์

                             ABOUT US  |  EVENTS  |  NEWS  |  ALUMNI BOARD  |  WEBBOARD  |  CONTACT US

 

         

                               ประกวดนางงาม   

                                                                     ตอนที่ 3

                                                                                                          น.พ. สุวัฒน์ สุวรรณวานิช

 

พระเจ้าจูปีเตอร์องค์ผู้สูงสุดบนยอดเขาโอลิมปิค ถูกเทพทั้งหลายขอร้องให้เป็นผู้ตัดสิน แต่ตานี่อีฉลาดไม่ขอรับหน้าที่นี้ มีแต่เสียและเสียท่าเดียว เพราะคนไหนที่ไม่ได้รับเลือกย่อมไม่ชอบขี้หน้า เผลอ ๆ จะกลายเป็นศัตรูไปเสียนี่ โดยเฉพาะเมียของตัวเอง ถ้าพลาดจากตำแหน่งนางงามเทพ ต่อไปตัวเองคงไม่ได้นอนบนเตียงเป็นแน่

นั่งคิดอยู่สักพัก ก็ได้ความคิดขึ้นมา เลยบอกไปว่า เขารู้จักหนุ่มที่รูปหล่อมากคนหนึ่ง สายตาเขาอาจดีกว่าตาแก่อย่างเขา หนุ่มนี่ชื่อว่าเจ้าชายปารีส Paris เป็นคนเลี้ยงแกะที่เกาะแห่งหนึ่ง เพราะเขาไม่รู้จักเทพทั้งสามและไม่ได้เกี่ยวโยงเป็นญาติมิตรกัน จะตัดสินได้ดีกว่า เอาไว้หมดงานฉลองวันนี้ก่อน แล้วไปให้เขาเลือกพร้อม ๆ กันดีกว่า

หนุ่มน้อย นายปารีสนี่หน้าตาดี อย่าบอกใครเทียวนะ เขาไม่ใช่ชาวเลี้ยงแกะธรรมดา ที่แท้เป็นถึงเจ้าชาย รัชทายาท แต่ถูกพ่อแม่ที่เป็นเจ้าเมืองทรอย Troy เขานำมาทิ้งไว้ที่เชิงเขาไอด้า Ida ให้ตายเสีย เพราะตอนเกิดโหราจารย์ทายทักว่า เจ้าชายที่เกิดใหม่นี่จะเป็นคนทำให้เมืองทรอยย่อยยับและล่มสลายไป พระเจ้าเมืองทรอยก็เชื่อเลยให้คนพาทารกน้อยไปทิ้งไว้ที่ในเทือกเขาไอด้า จะได้ตายจากสัตว์ป่าหรือความหนาว แต่เกิดรอดมาได้ด้วยการช่วยเหลือของชาวเลี้ยงแกะเฒ่าผู้หนึ่งเลยเลี้ยงไว้เป็นลูกบุญธรรม

ก่อนวันที่จะไปหาเจ้าชายปารีสนี่เพื่อเลือกตั้งนั้น แม่นางงามทั้งสามต่างก็วางแผนเพื่อที่จะแย่งเอาตำแหน่งนางงามจักรวาลให้ได้ ไม่ได้ด้วยความสวยก็ด้วยเหลี่ยม ไม่ได้ด้วยเหลี่ยมก็ด้วยการติดสินบน ฝรั่งเขาเรียกว่า Bribe ข้อหลังนี่คงเรียนมาจากพรรคไทยรักไทย ถ้าไม่รู้จักการติดสินบน ก็ไปหัดทำที่เมืองไทย ทำสักครั้งสองครั้งแล้วท่านจะติดอกติดใจ ว่าเมืองไทยนี่เป็นเมืองพระจริง ๆ ทำแล้วมันชื่นใจทั้งคนให้และคนรับ ได้บุญทั้งคู่ ไม่มีใครติดบุญคุณกัน และหน้าตาทุกคนจะยิ้มแย้มแจ่มใส สมกับที่เรียกว่าเป็นเมืองยิ้ม อาจหัดทำPractice ที่ข้างทางหรือด่านตรวจ หรือที่อำเภอ โดยหัดทำกับพวกตำรวจจราจร หรือเสมียนอำเภอก่อน รับรองว่าทำแล้วจะรู้สึกว่าทุกอย่างมันสะดวกไปหมด ไม่ต้องเสียเวลาเดิน และพนักงานจะไม่มีการทำหน้าบอกบุญไม่รับ แต่อย่าอุตริไปคุยโม้ว่ามาจากอเมริกาก็แล้วกัน ท่านอาจต้องเสียเงินมากขึ้นอีก

 เมื่อทำชำนาญหลาย ๆ ครั้งจนคล่องแล้ว ต่อไปก็ไปทำในเรื่องหรืองานใหญ่ ๆ ก็จะ Smooth เหมือนปลาไหล ท่านก็จะทำได้ดีขึ้น ไม่เคอะ เขิน ถ้าเป็นการค้าขายก็จะเจริญรุ่งเรือง เช่นการไปประมูลสร้างที่จอดรถของสนามบินสุวรรณภูมิ คงจะได้หลายร้อยล้าน ถ้าเป็นข้าราชการก็ได้เลื่อนยศเร็วเข้า ส่วนพระคุณเจ้าก็ได้เป็นเจ้าคณะหรือประจำจังหวัดทันตาเห็น ชีวิตก็จะมีความสุข ขอให้ทุกคนหัดทำบ่อย คิดว่าช่วยให้เศรษฐกิจของชาติให้รุ่งเรือง เรียกว่าคิดและทำแบบสร้างสรรค์

       

          แม่นางคนแรกคือนาง Juno สินบนของนางที่เสนอ คือการได้เป็นผู้ปกครองทุกประเทศในยุโรปและเอเชีย ทั้งนี้ก็คงรวมทั้งอาฟกานิสถานด้วย พอนึกถึงอาฟกานิสถานที่มีบินลาดินก่อกวนอยู่ ตาหนุ่มปารีสนึกกลัวต้องไปปราบมันถึงในถ้ำ เลยคิดปฏิเสธเงียบ ๆในใจ ไม่รับปาก เพียงแต่ขอพิจารณาก่อน

          แม่นางที่สองคือนางสาวเทพ มิเนอว่า Minerva หรือ Athena นางสาวนักรบ ก็ติดสินบนว่าให้กองทัพของเมืองทรอยสามารถขยี้กองทัพของกรีกให้ย่อยยับไป เพราะนายปารีสนี่เป็นเจ้าชายเมืองทรอยซึ่งเป็นขมิ้นกับปูนกับประเทศกรีซมาช้านานแล้ว ถ้าขยี้ประเทศกรีซได้ เมืองทรอยก็จะเป็นเจ้าโลกของกรีซทั้งหมดได้ ตาหนุ่มนี่ฟังเสร็จแล้วก็เงียบ คิดอยู่ในใจ ก็ตัวเรานี่ถูกพ่อแม่พระเจ้าทรอยเอามาโยนทิ้ง แล้วจะไปยุ่งอะไรกับเมืองทรอยละว้า

          การติดสินบนคนสุดท้ายนี่ซี่เป็นนโยบายที่เย้ายวนใจที่สุด ควรที่นักการเมืองที่ประเทศไทยควรจะต้องเรียนรู้ เอาไปใช้ (หรือเขาใช้มานานแล้ว แต่ผมไม่รู้ ผมมัวแต่โง่อยู่ที่อเมริกาเลยไม่ค่อยรู้เรื่อง) นางวีนัส Venus ย่อมรู้ถึงใจและกายของหนุ่มสาวทั้งหลายอย่างดี ว่าเขาต้องการอะไรมากที่สุด นางเสนอสินบนข้อนี้ หนุ่ม ๆ ที่ขนขึ้นแล้วย่อมปฎิเสธไม่ได้ (ขนนี่ผมหมายถึงหนวดเครา หรือขนจักแร้ อย่าไปคิดมากเป็นอย่างอื่น) สินบนข้อนี้คือ นางจะหาเนื้อคู่ที่สวยที่สุดในแดนดินให้เป็นคู่ เจ้าชายปารีสฟังแล้วหัวใจเต้นปึ๋งเลย เรื่องอื่นเขาไม่สนใจหรอก แต่เรื่องเนื้อคู่ที่สวยที่สุดนี่หนุ่มที่ขนขึ้นทั้งหลายย่อมปรารถนาที่สุด มากกว่าดินแดนและสงครามที่สองคนก่อนเสนอให้

          การที่นางเทพจะไปเสนอติดสินบนกับนายปารีสนี้ คงต้องให้เลขาหน้าห้องทำแอปพอยท์เม้นต์นะครับ คือให้แต่ละนางมาหาคนละเวลากัน รถไฟจะได้ไม่ชนกัน ส่วนจะเอาเวลาที่ดีในการเจอท่านก็ต้องมีของติดไม้ติดมือไปฝากเลขาหน้าห้องแหละครับ

          ผลแอปเปิ้ลทองนั้นพระเจ้าจูปีเตอร์เขาเอาไปให้กะมือเจ้าชายปารีสก่อนหน้านั้นแล้ว ถึงวันประกวดให้รางวัล เทพชายหญิงก็มารวมตัวฟังผลการต้ดสินนางงามที่แถบเขา Ida   การประกวดนี้อาจต้องให้นางทั้งสามเดินให้ดูครั้งสุดท้ายก็ได้ ไม่รู้ว่าสมัยก่อนนั้นเขาต้องแต่งชุดอาบน้ำหรือเปล่า และถ้าใส่ชุดอาบน้ำจะเป็นแบบของร้านวิคตอเรีย ซีเครต แบบชุดบีกินนี่ก็คงจะดี พอเสร็จจากการเดินรอบสุดท้าย เจ้าชายปารีสก็ยื่นผลแอปเปิ้ลทองคำหนักหลายสิบบาทอยู่ให้นางวีนัส ตามที่ได้รับปากจากการติดสินบน คงไม่มีมงกุฎเพชร ที่เขาเรียกว่า Tiara ในสมัยนั้น มีก็แต่พวงกิ่งโอลิฟสวมหัวเท่านั้น ก็แปลว่านางวีนัสสวยที่สุดในจักรวาลของกรีกนั่นแล้ว

                                                              นางวีนัสนี่ก็นับว่ารักษาคำพูด เมื่อเขาช่วยให้ตัวเป็นนางเทพที่งามสุด ก็ต้องไปหานางที่สวยที่สุดในโลกให้เป็นรางวัลที่ติดสินบนไว้ แต่ต้องไม่สวยกว่าตัวเป็นแน่ เพราะนั่นเป็นมนุษย์ Mortal ย่อมมาแข่งกับเทพ Immortal ไม่ได้

          นางวีนัสหมายตาอยู่แล้วถึงนางหนึ่งที่สวยที่สุดในโลกมนุษย์ให้เป็นรางวัลแก่เจ้าชาวปารีส ชื่อว่านางเฮเลน Helen ไม่ได้เป็นนางสาวพรหมจรรย์ที่ไหน แถมมีผัวเป็นตัวเป็นตนอยู่ด้วย ผัวชื่อ เมนิลาอุส Menelaus เป็นถึงกษัตริย์ของเมือง Sparta ซึ่งเป็นรัฐที่อยู่คนละฟากช่องแคบจากกรีซ ที่เขาเรียกว่าแหลม เปลลาปอนเนซัส Peloponnesus และนางวีนัสก็วางแผนไว้เรียบร้อยแล้วที่จะล่อนางเฮเลนมาเป็นของเจ้าชาวปารีสให้ได้

          จะขอวิพากษ์วิจารณ์ถึงนิสัยสันดานของเทพเจ้าของกรีกโบราณนี่ หน่อย พวกเขาก็เหมือนชาวบ้านชาวเมืองธรรมดาเราดี ๆ นี่เอง มีโลภ รัก โกรธ หลง บ้ายศ บ้ายอ ขี้อิจฉา แข่งดีแข่งเด่น มีการให้คุณให้โทษ และมีการแก้แค้น ครบทุกอย่าง เขาไม่มีเวลามาอบรมสั่งสอนชาวมนุษย์ที่สร้างขึ้นมาให้ทำความดีอะไรอย่างงั้น เพราะพระเจ้าหรือเทพต่างหาความสุขกัน มั่วเซ็กส์กันอย่างเต็มที่ ก็เพราะเขาเป็นเทพ หรืออมนุษย์ก็เลยไม่รู้จักคำว่า มนุษยธรรม         

 

               กลับไป ตอนที่ 2                                                                             อ่านต่อ ตอนที่ 4

                                                         กลับไป มุมนักอ่าน พบ นักเขียน    

    

หมายเหตุ : ลิขสิทธิ์ตามกฎหมายของบทความนี้ เป็นของผู้เขียนบทความแต่เพียงผู้เดียว ท่านผู้อ่านที่สนใจจะนำบทความนี้ ไปเผยแพร่ สามารถติดต่อได้ที่ info@cualumni.us             

                                                       

                     ABOUT US  |  EVENTS  |  NEWS  |  ALUMNI BOARD  |  WEBBOARD  |  CONTACT US

                          Copyright 2008 Chulalongkorn University Alumni Association of California