แบรนด์นั้นสำคัญไฉน ตอนที่ 3 ประเสริฐ เอี่ยมรุ่งโรจน์
ประเสริฐ เอี่ยมรุ่งโรจน์
จบการศึกษาวิศวกรรมศาสตร์บัณฑิต
สาขาไฟฟ้าจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
และจบปริญญาโททางด้านบริหารธุรกิจ
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
เริ่มงานเป็นวิศวกรโรงงานแต _____________________________________________________________________________________________________________________________________
|
Passion
เพื่อนผมคนหนึ่งที่เป็นผู้ส่งออกเคยถามผมว่ามีเงินน้อยจะสร้างแบรนด์ได้หรือไม่
ตอบได้เลยว่า เงินไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่สุดในการสร้างแบรนด์ มันเป็นเพียงองค์ประกอบที่ช่วยพาแบรนด์ไปสู่ความสำเร็จให้เร็วขึ้นเท่านั้น สิ่งที่จำเป็นมากที่สุดที่ในการสร้างแบรนด์ให้วิ่งถึงฝั่งได้เจ้าของแบรนด์ต้องมี Passion ผมพยายามหาคำในภาษาไทยมาทดแทนแต่ก็จนปัญญาเลยขออนุญาตอธิบายตามความเข้าใจ Passion คือความรู้สึกอย่างแรงกล้าต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ความรู้สึกที่ว่านั้นเกิดจากความหลงใหล ความกระหาย ความกระตือรือล้น ไม่ใช่เพียงแค่รู้สึกอย่างเดียวแต่ต้องการทำให้สิ่งที่คิดเกิดเป็นมรรคเป็นผลด้วย Passion จึงเสมือนพลังวิเศษที่ดันให้เราเดินข้ามน้ำลุยไฟไปถึงธงชัยได้
ถ้าต้องเลือกระหว่างเงินกับ Passion คำแนะนำคือควรเลือกสิ่งที่มาจากใจ ไม่เกินเลยที่จะบอกว่าแม้จะมีเงินน้อยหน่อยแต่ถ้ามี Passion เต็มหัวใจก็สร้างแบรนด์ให้ดังได้ นี่น่าจะเป็นข่าวดีสำหรับผู้ประกอบการ SME
Passion ช่วยให้เรามีความกล้า อยากรับรู้รสของความสำเร็จ ประการที่สองมันทำให้เราอดทน มุ่งมั่น มีคติว่าแพ้กี่ครั้งก็จะไม่บ่น ขอชนะเพียงครั้งเดียว ในพจนานุกรรมของคนพวกนี้ไม่มีคำว่าท้อถอย
Passion มีผลต่อกระบวนการสร้างแบรนด์เพราะแบรนด์ไม่ได้เกิดจากความฉาบฉวย ไม่ใช่ว่าเป็นแบรนด์กลวงแล้วอาศัยว่ามีเงินมากทุ่มทำโฆษณาให้โดนใจเป็นความสำเร็จชั่วข้ามคืน แบรนด์อมตะที่อยู่ยงคงกระพันเกิดจากการสร้างด้วยใจ ทุ่มเททำด้วยความละเมียดเพื่อผลิตของที่ล้นด้วยคุณภาพออกมาขาย รับรองว่าผู้บริโภคสามารถรับรู้ถึงความตั้งใจนั้นได้ ถ้าเจ้าของแบรนด์รักผู้บริโภค ผู้บริโภคจะไม่รู้ได้อย่างไร
แบรนด์ Starbucks เกิดขึ้นเกือบยี่สิบปีที่แล้วเมื่อนาย Howard Schultz แวะไปที่เมือง Seattle แล้วพบกับร้านกาแฟ Starbucks ซึ่งในขณะนั้นมีเพียงสี่ร้านเท่านั้นทั้งประเทศอเมริกา จากประสบการณ์ที่เขาได้สัมผัสกับตัวแบรนด์ทำให้ Howard Schultz มีความหลงใหลและฝันว่าอยากจะเปลี่ยนวัฒนธรรมการดื่มกาแฟของคนอเมริกัน อยากทำความเข้าใจกันก่อนว่าคนอเมริกันเป็นคนไม่ค่อยพิถีพิถันในการดื่มกาแฟ กาแฟที่เขานิยมใช้เป็น Instant coffee ซึ่งต่างจากวัฒนธรรมในการดื่มกาแฟของคนยุโรปที่มีความเนียนกว่ามาก
Howard Schultz ไม่มัวแต่ฝันแต่ทำจริงถึงขั้นลาออกจากงาน แล้วขอไปเป็นหุ้นส่วนคนหนึ่งของ Starbucks ทำไปได้พักหนึ่งอีตา Howard ลงทุนไปที่อิตาลีที่ที่เป็นแม่แบบของศิลปะการดื่มกาแฟ ทำให้เขายิ่งมีความมั่นใจว่าเดินมาถูกทาง การดื่มกาแฟไม่ใช่เป็นเพียงที่แค่รสชาติ แต่เริ่มจากการคัดเลือกเมล็ดพันธุ์กาแฟ การเลือกใช้เครื่องชงที่มีแรงดันไอน้ำที่ถูกต้องและอุณหภูมิที่เหมาะเจาะ พร้อมฝีมือที่แพรวพราวของคนชงหรือที่เรียกกันในภาษาอิตาเลียนว่า Barrista
ถึงจุดนี้ Howard Schultz พยายามขายไอเดียให้กับหุ้นส่วนเพื่อเร่งสร้างฝัน แต่หุ้นส่วนไม่เอาด้วยเพราะต้องการทำธุรกิจเป็นเพียงแค่ Regional player ในขณะที่ Howard Schultz อยากเห็น Starbucks เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนอเมริกัน สุดท้ายเขาต้องซื้อหุ้นขึ้นมาทั้งหมดเพื่อเป็นเจ้าของแต่ผู้เดียวในการลุยไปข้างหน้า
สิบปีแรก Starbucks ไม่มีเงินที่จะทำโฆษณาหรือประชาสัมพันธ์เลย แต่แบรนด์ได้รับการยอมรับอย่างรวดเร็ว Howard Schultz บอกว่าปัจจัยหลักที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จเพราะกาแฟทุกถ้วยของ Starbucks ชงมาจากใจ ในปัจจุบัน Starbucks มีอิทธิพลต่อวิถีชีวิตของคนทั้งโลกด้วยจำนวนร้านทั้งหมดมากกว่า 7,000 ร้าน
ครั้งหน้าถ้าจะควักเงินเพื่อลงทุนทำธุรกิจ ถามตัวเองด้วยว่าใส่หัวจิตหัวใจลงไปเป็นส่วนหนึ่งในสูตรการ บริหารหรือเปล่า