หลวงจีน

ตอนที่ 12 นพ. สุวัฒน์ สุวรรณวานิช

นินจาตัวจริง ฉบับ made in Japan

เนื่องเพราะว่าอาชีพนี้นอกจากต้องหลบซ่อนเก่ง ต้องฆ่าให้ได้ แม้จะเป็นศัตรูที่แน่แค่ไหนก็ตาม นอกจากฆ่าคนแล้ว ยังมีกิจการต้องสืบหรือโขมยเอกสาร วิชาการทำลายสิ่งก่อสร้างก็ต้องเป็น จึงต้องมีวิชาติดตัวมากมาย เช่นวิชาเคมี อากาศ ภูมิศาสตร์ การคำนวณ การสกดจิต วิชาสมาธิชั้นเยี่ยมที่ต้องทำตัวให้นิ่งเหมือนท่อนไม้เป็นชั่วโมง ๆ ทีเดียว เภสัชกรรม โดยเฉพาะยานอนหลับ

พวกนี้สามารถทำตัวเหมือนคนตาย คือหายใจเบาจนคนเขาคิดว่าตายไปแล้ว แถมชีพจรเบาและช้าจนจับไม่ได้ และต้องตัวเย็นอีกด้วย ทั้งนี้อาศัยฝิ่นเป็นตัวช่วย วิชายาพิษ วิชาอาวุธทั้งสั้นและยาว ธนูมือ เครื่องยิงและไม้ซางเป่าลูกดอกอาบยาพิษ อาจได้ยาพิษจากงูหรือคางคกบางชนิดที่ผิวมีพิษมาก อาวุธซัด วิชาการปีนป่าย กระโดดสูง เหมือนในหนังกงฟู การเลียนเสียงสัตว์ ดำน้ำ การกลั้นหายใจ อดอาหาร อดนอนนาน ๆ ได้ สำคัญคือต้องไม่กรนเสียงดัง

วิชาเปลี่ยนโฉมเป็นผู้หญิง เด็กหนุ่ม หรือพระก็ได้ (ไม่ใช่แต่งแต่ชุดดำชุดเดียวเหมือนในหนัง จนเหม็นกลิ่นจั๋กแร้ไปหมด จนนางเอกเป็นลมไป เพราะทนกลิ่นไม่ไหว ผู้กำกับการแสดงก็ยังไม่ยอมให้เปลี่ยนชุดอยู่ดี) ต้องกำจัดกลิ่นตัวโดยระวังเรื่องอาหารที่มีกลิ่น เช่นต้นหอม กระเทียม พริกหยวก ผักกู้ช่าย หัวผักกาดทุเรียนนั้นห้ามเด็ดขาด อย่าให้หมาดมตามกลิ่นได้ เดินไม่มีเสียงแม้แต่บนหลังคา หายใจเบา ดำน้ำทนไม่ให้มีฟองน้ำเกิดขึ้น นอกจากวิชาที่ฝึกมาแล้วยังต้องมีการฝึกมนตร์คาถาจากอาจารย์ที่สืบทอดเกี่ยวกับการล่องหนหายตัว การสอนก็ต้องให้ท่องแบบคำต่อคำ ห้ามเขียนลงเป็นตัวหนังสือเด็ดขาด เพราะเหตุนี้ วิชานี้ถึงสูญสิ้นไป เมื่อขาดลูกศิษย์ที่จะมารับการถ่ายทอดต่อ เพราะหาตัวยาก

เดิมทีวิชานินจา มักจะเป็นพวกหมอผีที่เก่งกล้าทางอาคม กษัตริย์จะต้องมีพวกนี้อยู่รอบตัวเสมอ เพื่อ ใช้คาถาอาคมทำให้ศัตรูป่วยหรือตาย ขณะเดียวกัน ก็ป้องกันไม่ให้ศัตรูมาทำร้ายตัวด้วยคาถาอาคม ถ้าจะจำเรื่องสามก๊ก มีหมอผีที่ตั้งตัวเป็นกบฏ และรับสมัตรพรรคพวกมากมาย แต่ละคนจะได้รับผ้าญาณหรือมีอาคมป้องกันดาบธนูได้ โดยใช้ผ้าเหลืองโพกหัว ผ้าที่โพกก็คือผ้าที่ได้รับเสกด้วยคาถาอาคมมาแล้ว พวกนี้ถึงไม่กลับตาย อีกตอนหนึ่งก็เมื่อสมัยร้อยกว่าปีที่แล้วในเมืองจีนมีขบวนต่อต้านพวกฝรั่ง ที่เราเรียกว่ากบฏนักมวย Boxer rebellion พวกนี้ก็เหมือนกัน เชื่อว่าตัวเองดาบฟันไม่เข้า ปืนยิงไม่ตาย เพราะสังกัดในสำนักดอกบัวขาว

เมื่อหมอผีทำคาถาอาคมแล้วศัตรูก็ยังไม่ตาย เห็นทีจะอยู่ในราชสำนักไม่ได้นานเสียแล้ว ก็ต้องลงมือเอง ไม่ตายด้วยคาถาก็ต้องตายด้วย ดาบ ยาพิษ หรือเชือก เลยกลายเป็นวิชานินจาไปในที่สุด

การหาลูกศิษย์ที่จะตกทอด ก็ต้องหาคนที่รูปร่างหน้าตาเหมือนคนทั่ว ๆไป ตี๋ ๆ หน่อย หน้าตาเป็นลูกครึ่งหล่อแบบบิลลี่ดาราหนังทีวีของเมืองไทยคงสอบวิชานี้แน่ตกแหง อย่าให้มีบุคคลิลักษณะเด่นกว่าคนอื่น เมื่ออยู่กลางฝูงชน ขืนหน้าตาหล่อเป็นพระเอก อย่างนี้จะเป็นนินจาลำบากหน่อย เพราะแม่ยกทั้งหลายจะจำหน้าได้ แล้วจะแห่กันมาดูตัว ก็มีหวังจะถูกจับหรือฆ่าตายเร็วเข้า

ที่ในเมืองจีนมีคางคกชนิดหนึ่งเขาว่ามันสามารถเปลี่ยนสีหลบตัว ทั้งยังสามารถหนีออกจากที่ขังไว้ คำเล่าลือว่าคางคกชนิดนี้แม้จะเก็บใส่ไหแล้วมีฝาปิด รุ่งเช้าก็ยังหายตัวได้ (คิดว่าคงไม่ใช่โดยหมาฟาดลงท้องเป็นแน่ เพราะหมาไม่ชอบตัวคางคก ด้วยบนผิวหนังมันมีต่อมพิษ เวลาไปกัดเอาต่อมพิษเข้า พิษจะเข้าปากทำให้รู้สึกทั้งแสบทั้งคันขึ้นมาทันที หมาถึงไม่อยากตอแยกับมันอีก) มีคนที่ฉลาดเขาเลยเอาปูนขี้เถ้าโรยไว้รอบ ๆ ไห แล้วศึกษารอยเท้ามัน เมื่อมันหนีไปแล้วในตอนเช้า ก็ได้วิชากงฟูชนิดที่ก้าวเท้าตามนี้แล้วจะหนีหายตัวได้ ผมเองก็อยากจะเรียน แต่กลัวจะไปเหยียบเอาขี้หมาเข้าเสียก่อน

นอกนี้ เนื่องจากตัวคางคกชนิดพิเศษนี่มีชีวิตยืนนาน มันสามารถดูดพลัง ยิง ในตอนกลางวัน และพลัง แยงในตอนกลางคืน(วิชายิง-แยง ของเต๋า) ถ้ามันฝึกดูดซึมพลังทั้งสองอย่างเป็นเวลาถึงหมื่นปี มันจะมีเขางอกออกมาได้ และที่บนหัวจะมีรูปแปดเหลี่ยม โป๊วก๋วย ถ้าสามารถจับตัวมันได้ในวันที่ห้า เดือนห้า ปีที่เจ็ด คือต้องเป็นเลย ห้า หก เจ็ด ตากแห้งร้อยวัน แล้วกิน ไม่ยักบอกว่าต้องกินกับเหล้ายี่ห้อไหน ก็คงเหล้าเชี่ยนชุนละครับ ตามที่ผมเดา ถ้ากระทำดั่งนี้แล้วชีวิตจะยาวพันปี แต่ถ้าไม่กิน จะพกติดตัวเฉย ๆ ก็ยังได้ ก็จะป้องกันมีดดาบ กระสุนปืนได้ ไม่บอกอีกว่า คิดว่าคงไปแทงหรือยิงเอาแหล่งที่พกคางคกแห้งเอาไว้ คือมันทั้งแข็งทั้งเหนียวเพราะตากแดดจนเหนียว เลยยิงแทงไม่เข้า(ถ้าโดน M 16 ก็คงตายแหงแก๋)

เอ! ถ้ากินแล้วอยู่ถึงพันปี ผมว่ากินเสียจะหมดเรื่อง เพราะมันอยู่ในท้องมันก็คงกันกระสุนได้อยู่ดี เรื่องนี้ผมเคยอ่านเจอในหนังสือ มังกรหยกเหมือนกัน ฟังแล้วน่าจะเป็นจริง คือว่าทั้งนิยายจีนและญี่ปุ่นมันตรงกัน จะมีชีวิตยืนยาวหรือป้องกันตัวยังไรก็ตาม กินแล้วอย่ากลายเป็น “อ้ายคางคก” อย่างนายเฉลิมทั้งสองคนที่เมืองไทยก็แล้วกัน คนหนึ่งที่เป็นสมาชิกวุฒิสภาาชอบฟาดเด็กสาว อีกคนชอบปากคัน เพราะไปกัดเอาคางคกเข้า

เมื่อพวกนินจาต้องโดนโยกย้ายถิ่นฐานไปอยู่ญี่ปุ่น แล้วก็ไปเปิดสำนักอยู่ใกล้วังหลวงคือเมือง เกี่ยวโต และที่ส่วนน้อยที่เมือง โคกะ Koga และ Iga อีกะ เพราะเป็นแหล่งที่มีคนมาจ้างให้ไปทำงาน ทั้งชิ้นใหญ่ชิ้นเล็ก หรือว่ากันเป็นศพ ๆ ไป มีสองราคาคือ แบบถ้าเสียท่าจะยอมถูกจับ อีกแบบราคาแพงมากคือไม่มีทางยอมถูกจับเป็น คือฆ่าตัวตายโดยกลืนอาพิษก่อนจะถูกจับได้จริง ๆ

สำนักนินจานี่รับแต่ลูกศิษย์ที่เป็นผู้ชายเท่านั้นหัวหน้าสำนักเรียกว่า โจนิน Jonin การเป็นนินจาไม่ใช่จะเดินเข้าไปยื่นใบสมัครขอฝึกเป็นนินจาเหมือนในหนังฝรั่งอย่างนั้นไม่ได้ ต้องเป็นผู้ชายที่สืบตระกูลกันมา จากพ่อหรือญาติผู้ใหญ่ที่เคยเป็นนินจาแล้วก็สืบวิชาต่อให้ลูกหลาน การที่เอาความลับทางวิชาไปบอกแก่ผู้อื่น มันหมายถึงความตายโดยการลงโทษของหัวหน้าครอบครัว หรือนินจาคนอื่นที่อยู่ในสำนักเดียวกัน

อาจารย์ของครอบครัวจะถ่ายทอดด้วยคำพูดเท่านั้น แต่ละครอบครัวมีกรรมวิธีหรือไม้ตายที่ฆ่าศัตรูได้ ย่อมบอกใครไม่ได้ ไม้ตายก็ เช่นที่ปลายหอกอาจมีที่ยิงลูกดอกอาบยาพิษได้อีก ปลายหอกที่ถูกยิงออกไปด้วยดินปืน พวกนี้มีกรรมวิธีดึงดาบออกจากตัวโดยศัตรูไม่มีทางสังเกตุเห็น การใช้มือเปล่าในการฆ่าคนและทำลายลูกตา ลัดคอ หักกระดูกคอจะต้องชำนาญ การใช้วิชาย่อตัวแบบโยคี เพื่อเอาตัวเองมุดรอดตามที่แคบ ๆ ก็ต้องชำนาญอีด้วย คนอ้วยไม่รับเป็นลูกศิษย์ พวกนี้ต้องไปที่สำนักซูโม่ เขาชอบตัวหนัก ๆ

นอกจากต้องใช้อาวุธทุกอย่างได้เก่งในสถานะการณ์ต่าง ๆ ได้แล้ว การบุกเข้าที่ค่ายประสาทยังต้องรู้จักใช้กระไดพับ รองเท้าและถุงมือมีตะปู ตะขอและเชือก ต้องดำน้ำได้โดยใช้ถุงลมที่ทำด้วยหนังแพะ ซึ่งอาจใช้เป็นแพข้ามคูหน้าประสาทได้ ต้องรู้เรื่องเคมีเพื่อใช้ยิงลูกดอกอาบยาพิษ กล้องฉีดน้ำกรด กระทั่งระเบิดแสงและเสียง ดังที่กล่าวมาข้างต้น

เนื่องจากพวกนักรบญี่ปุ่นซามูไลมักจะมีศักดิ์ศรี งานพวกสกปรกทั้งหลายจึงตกเป็นหน้าที่ของพวกนินจา มีการบันทึกว่าครั้งหนึ่งมีนินจาอยู่รับใช้ในเมืองหลวงเป็นหมื่น ๆ คนทีเดียวเจ้าเมืองที่เมืองใหญ่ ๆ จะมีนินจาไว้รับใช้ และกันนินจาฝ่ายตรงข้ามเข้าทำร้ายได้ นอกนี้ยังทำหน้าที่ตำรวจลับ บางครั้งมีนินจามากจนมันยกพวกฆ่ากันเองก็มี นอกจากกิจกรรมฆ่าคน สืบความลับ บ่อนทำลาย แล้วยังช่วยในการรบแบบเปิดเผย แต่พวกนี้จะไม่เข้าประจาญหน้า แต่อยู่เสริมด้วยการใช้อาวุธลับช่วยเจ้านายของตัวเอง หรือแอบเป็นกลุ่มเข้าไปฆ่านายพลของฝ่ายตรงข้ามต่อหน้าต่อตาทหารของศัตรู โดยแปลงโฉมหรือแต่งตัวปลอมเป็นทหารฝ่ายตรงข้าม

เมื่อโชกุล โตกูกาวา Tokugawa ขึ้นครองญี่ปุ่น ถึงกับตั้งพวกนินจาเป็นหน่วยราชการลับ เพื่อแจ้งข่าวการเคลื่อนไหวของเมืองต่าง ๆ หรือฝ่ายที่คิดจะแข็งเมือง นอกนี้ก็ให้ทำลายหรือฆ่าเสียอย่างลับ ๆ ตามคำสั่ง มีครั้งหนึ่งที่ญี่ปุ่นพยายามกำจัดคนญี่ปู่นที่นับถือศาสนาต่างชาติ คือศาสนาคริส ได้มีการก่อกบฏขึ้น ทางการได้ใช้แต่เฉพาะนินจาเท่านั้น ก็สามารถกำจัดชาวญี่ปุ่นที่เป็นคริสเตียมตั้งสี่หมื่นคน คำว่ากำจัดของชาวนินจาหมายถึงฆ่าโดยฝีมือที่โหดเหี้ยมทั้งนั้น ไม่ให้เหลือหลอแม้แต่เด็กเล็ก หรือผู้หญิง พวกมันจึงเป็นที่ชิงชังของชาวญี่ปุ่นทั่วไป ถ้าถึงเวลาไม่มีสงคราม เขาก็จะปราบฆ่าพวกนินจานี้สักที เหลือไว้ก็ไม่มีประโยขน์

กลับไปตอนที่ 11 อ่านต่อ ตอนที่ 13